“Als het maar gezond is,” zeggen de meeste aanstaande ouders als je hen vraagt naar een voorkeur voor een zoon of dochter.
Even los van hoe onzinnig dat klinkt als antwoord*, ben ik nieuwsgierig naar jouw voorkeur. Als je twee kinderen krijgt en je moet kiezen, hoe ziet de ideale gezinssamenstelling er dan voor jou uit?
Licht je keuze toe bij de reacties!
[poll id=”28″]
NB Amerikanen willen het liefst eerst een zoon.
* Naschrift 25-2: ‘Onzinnig’ was niet zo’n goede woordkeus. Ik bedoelde: iedereen wil als ze zouden kunnen kiezen een gezond kind, dus ‘als het maar gezond is’ is nietszeggend en mogelijk kwetsend voor degenen bij die wens niet is uitgekomen.
Eerst een zoon, of toch liever eerst een dochter? http://t.co/JW62QppgyR
Beetje een moeilijke vraag als je gezin al compleet is en bestaat uit 6 kinderen…
M-M-J-J-M-M.
Maar omdat ik vroeger zo graag een grote broer had willen hebben heb ik toch maar een keuze gemaakt .
Eigenlijk vind ik mijn eigen gezin ideaal 😉 Maardat z ou ie in elke samenstelling zijn vrees ik.
Mijn keuze (2x jongen) wordt eigenlijk bepaald door het feit dat er al één zoon is en dat heel goed bevalt.Bovendien ben ik allergisch voor roze.
Ook is het praktischer (speelgoed,kleding is al aanwezig) en lijkt me voor zoon zelf leuker om een broertje te krijgen.
Dit had mijn antwoord kunnen zijn!
Wat ook meespeelt is dat ik meisjesnamen niet snel leuk vind.Jongensnamen pakken mij veel eerder.
Ik wil graag twee dochters en twee zonen.
Liefst een zoon en een dochter, maar welke volgorde…. Geen idee!
Zou het uitmaken voor hun persoonlijkheid, hun ontwikkeling of hun geluk? Ze zeggen wel dat de plek in het gezin waar je uit komt invloed heeft op je verdere leven, maar of er dan één plek beter is voor jongens of voor meisjes zou ik niet weten.
Toen ik zwanger was vroeg ik aan een ook zwangere collega wat ze graag zou willen dat het was.. “Dat doet er niet toe, gezondheid is het allerbelangrijkste..”
Oh joh.. ik wens een open ruggetje. En daarna pas een meisje. Aangezien ik al een jongen heb, lijkt me dat wel leuk.
Onzinnig is een understatement. Iedereen wil een gezond kind.
Eigenlijk zou ik vier kinderen willen, twee jongens en twee meisjes, maar mijn man wil dat niet. Bij de eerste wilde ik graag een jongen, omdat ik zelf niet zo’n meisje-meisje was. Ik herken de allergie voor roze.Een kwestie van makkelijk beginnen. Het werd een stoer meisje, dat was ook een oplossing natuurlijk.
Meisjes…ivm erfelijke oogziekte in de familie (dus toch een gezondheidsargument…)
En ik heb ook echt twee meisjes 🙂
Het allerliefst? Een gezin met 3 of 4 jongens.
Waarom, tja, ik zie mezelf meer als jongensmama dan als meisjesmama.
Ik houd meer van stoer, lego, autotjes dan van roze, poppen en rokjes.
Ik heb gekozen voor 2 jongens met dezelfde reden, al zou ik in het ideaal plaatje denk ik 3 jongens nog leuker vinden. Vooral omdat ik mezelf geen meisjesmoeder vind, aan de andere kant dat is mijn eigen moeder ook niet echt.
Meisjes!!! Eerst hoopte ik dat mocht ik ooit moeder worden, het een jongen zou zijn. Ik had niks met dat meidengetrut. Totdat ik tijdens mijn eerste zwangerschap in een babywinkel kwam en helemaal verliefd werd op een roze jurkje. Wij zijn inmiddels drie dochters rijker en wat is het heerlijk al dat roze, prinsessen, staartjes, jurkjes, sprookjes etc.
Ik heb twee meisjes en dat is voor mij ook de ideale combinatie.
Uit onderzoek is gebleken: je kan het beste twee meiden hebben voor een gelukkig gezinsleven. Bron: http://www.nu.nl/lifestyle/2485953/gezin-met-twee-dochters-maakt-gelukkigst.html
Los van dit soort geluksonderzoeken: extra leuk lijkt mij aan een dochter dat later, mocht ik ooit oma worden, via een dochter de band met kleinkinderen wellicht closer is dan via een zoon.
Voor dit moment geniet ik van vlechtjes, roze en prinsessen bij mijn, hoera!!, twee dochters.
moeilijke vraag als je een compleet gezin hebt, waar je erg gelukkig mee bent: MJJ
Eerst een dochter, dan een zoon, omdat dat in de praktijk ook zo is.
Volgens mij had ik vooraf geen voorkeur. Zwanger worden was niet zo vanzelfsprekend, dus had ik geen ideaalplaatje in gedachten. Toen ik nog jonger was, wilde ik er graag drie, omdat ik zelf ook een broer en een zusje heb. Ben blij dat de oudste een broertje heeft gekregen, leuk voor later!
Ik heb een zoon, en het lijkt me geweldig om ooit nog een jongen te krijgen, als het ons is gegeven natuurlijk. Ik heb mezelf altijd gezien als mama van twee jongens. Maar met een meid zou ik natuurlijk ook hartstikke blij zijn. Twee jongens lijkt me gewoon makkelijker ofzo, geen idee waar ik dat op baseer 😀
Overigens vind ik het wel veel makkelijker om een meidennaam te verzinnen. Als ik nog een zoon krijg, moet ik goed zoeken! Voor een meisje weet ik het al, en heb ik zo’n mooie naam in mijn hoofd, dat ik alleen daarom al toch ook wel een meisje zou willen. Drie kinderen dan maar 😉
Ik ben net 5 weken zwanger 😀 ik was er van overtuigd dat ik eerst een meisje zou krijgen, maar nu ik zwanger ben zegt mijn voorgevoel echt een jongen. Het grappige is dat het me echt niet uitmaakt. Ik denk wel dat 2 jongens of 2 meiden leuker is voor de kids zelf.
Zelf zou ik graag (mocht het kunnen) 3 kids willen hebben. bv 2 jongens en dan een lief meisje lijkt me wel wat.
en omdat deze site toch vooral over namen gaat, ik vind jongensnamen echt héél moeilijk…
Ik zou alles over hebben gehad voor een gezond kind, jongen of meisje had me echt niet uitgemaakt.
Precies! Mensen die zeggen dat de wens voor een gezond kind ‘onzinnig’ is, praten vanuit een luxepositie. Dat iedereen hetzelfde wenst zogenaamd betekent dat de wens an sich onzinnig is, is een drogreden. Ik ben zwanger van mijn eerste, en besef elke dag hoeveel geluk ik daar nu al mee heb. Mijn geluk is compleet als het kindje gezond blijkt. En vooral gelukkig. Jongen of meisje, maakt me werkelijk niets uit.
Idd, Frannie. Niet het antwoord is onzinnig, maar de vraag. De persoon die hier boven stelt dat ‘onzinnig een understatement’ is, heeft werkelijk waar geen idee waar ze het over heeft. Ignorance is bliss, zullen we maar zeggen. Als is mijn bril uiteraard ook gekleurd door het feit dat mijn derde zoon helaas niet zo gezond was als we hadden gehoopt.
Ik wens je in ieder geval een prachtige en voorspoedige zwangerschap toe, en over een paar maanden een van gezondheid blakende baby!
Ik bedoelde met mijn inleiding precies het tegenovergestelde van hoe het op sommigen van jullie overkomt: een gezonde baby is niet vanzelfsprekend en al helemaal niet afdwingbaar, dus is ‘als het maar gezond is’ voor mij een onzinnig, nee, een lichtzinnig antwoord op een onschuldige conversatievraag over roze versus blauw. Jullie krijgen mail!
Hello ladies,
Duidelijk hoor Emma, dat je het zo bedoeld hebt. Dank voor je mail, trouwens. Je hebt een antwoord in je mailbox. En Lia, dank voor je wensen. En sterkte!
Vanwege het feit dat ik met een vrouw getrouwd was toen ik aan kinderen begon, zou ik hebben gekozen voor twee meisjes. Gewoon omdat ik het een beetje zielig vind voor een jongen om de enige man in huis te zijn, als hij straks gaat puberen 😉
En uiteindelijk heb ik nu toch een zoon, dus we zien wel of hij echt zielig is in een huis vol met vrouwen of dat mijn angst onterecht was, haha!
Ook ik ben getrouwd met een vrouw en we zijn ook moeders van een zoon. Wat zeker wel de voorkeur had, omdat wij beiden niet van die girly girly types zijn.
Voor nummer 2 lijkt ons een broertje leuk, juist voor de balans.. Maar qua samenstelling kleinkinderen in beide families zou juist een meisje welkom zijn.
We weten sinds kort dat mijn vrouw zwanger is van een tweeling!! Dus ik heb nu een lichte voorkeur voor een jongen en een meid 😉
Omdat ik al een meisje heb, lijkt me nog een meisje enig! Ik houd wel van roze, prinsessen en rokjes! 😉
Ik hoop op een meisje & een jongen. En een tweeling zou ik helemaal blij mee zijn!
Als ik dan mag kiezen, graag eerst een jongen.
Het idee van grote, stoere broer, met een klein, lief zusje lijkt me zo leuk, hoewel ik me afvraag hoe realistisch dat is 😉
Ik hebgekozen voor eerst een jongen en dan een meisje. Eerst een stoere broer en dan een kleine zus. Maar ik heb het omgekeerde.
En het is een hele stoere grote zus, met een lief klein babybroertje. Ideaal! De zus past goed op haar broertje en kan hem later meenemen op stap. Ik ben heel tevreden zo.
Maar stiekem zou ik nog wel een derde willen. En dan kies ik voor een meisje omdat ik meisje namen veel makkelijker vind.
Mijn ideaalplaatje was altijd eerst een meisje en daarna pas eventueel een jongen, maar evenveel voorkeur voor nog een meisje. Dit omdat ik dacht dat als de oudste een meisje zou zijn, een jonger broertje misschien wat minder ‘machogedrag’ zou gaan vertonen (ik weet niet of dit idee dat ik had ook objectiveerbaar is). De eerste werd inderdaad een meisje en toen ik relatief kort daarna voor de tweede keer zwanger was, leek me een tweede meisje leuk voor mijn oudste, zodat ze lekker samen met de poppen zouden kunnen spelen enzo. Het werd een jongetje dat soms ook graag met de poppen speelt en vooralsnog niet zo’n rauwdauwer is. Nu voor de derde keer zwanger en mijn ideaalplaatje was om weer een meisje te krijgen. Als het een jongen zou worden dan zouden de twee jongsten misschien het meest met elkaar optrekken en de oudste er wat buiten kunnen vallen. Het wordt ook een meisje, dus nu hebben we natuurlijk een risico dat de jongen er een beetje buiten gaat vallen, maar misschien wordt dat weer gecompenseerd doordat tussen hem en de oudste en de jongste minder leeftijdverschil zit. Nouja, we zullen wel zien hoe het zal gaan.
Ikzélf ben in ieder geval heel blij met de samenstelling m-j-m
2 meisjes, wat ik nu ook heb. Niet dat ik een meisjesmama ben, maar ik kan me gewoon meer inleven in meisjes dan in jongens. Al zal het als ze straks in de pubertijd zitten vast heeeeel erg lastig gaan worden 😀
Als ik het zou kunnen bepalen, dan het liefst jongen – meisje – jongen – meisje. Ik ben zelf opgegroeid met een oudere broer en ik vond dat altijd heel fijn. Je hebt toch een beetje het gevoel dat er altijd iemand is (op school of bij het buiten spelen) die je kan beschermen. Misschien dat een jochie dit ook heeft met een grotere zus, dat kan ook. Maar omdat ik het zelf zo ervaren heb, lijkt dat me het ideaal plaatje.
Verder zag ik in mijn omgeving bij gezinnen met twee meisjes of twee jongens dat er toch wel veel competitief gedrag was tussen de twee en dat hadden mijn broer en ik helemaal niet. Bij twee meisjes zag ik toch vaak dat ze bezig waren van wie is het mooist het liefst etc. en bij jongens wie is het stoerst (nogmaals, dit was in mijn omgeving, dit hoeft vast niet altijd zo te zijn). Mijn idee bij jongen-meisje is dan toch dat die strijd er niet echt is.
Maar goed. In the end mag je natuurlijk al blij zijn dat je uberhaupt kinderen krijgt en dan zal het geslacht er niet meer toe doen denk ik 🙂
Eerst een zoon en dan een dochter.
Zelf heb ik een jonger broertje, maar ik heb altijd veel liever een oudere broer gehad. Het lijkt me fijn als ik later een zoon heb die zijn zusje kan beschermen. 🙂
Ik zou gaan voor 2 kinderen van hetzelfde geslacht. Hopelijk hebben ze dan wat aan elkaar… mijn broer en ik vochten elkaar de tent uit! haha.
Ik heb altijd gedacht dat ik eerst een jongetje zou krijgen, geen idee waarom. Maar de eerste werd een heerlijke meid. Na twee jaar kreeg zij een schattig broertje. Mij leek het vroeger altijd geweldig om een oudere broer te hebben, maar nu ziet mijn eigen gezin er precies zo uit als ons gezin van vroeger. Ach mijn kleine dame kan heerlijk moederen over haar broertje en ze kunnen samen uren moeder en kind spelen. Mijn hoop is dat ze altijd zoveel aan elkaar zullen blijven hebben en elkaar niet de tent uit gaan vechten. En wie weet komt er ooit nog een broertje of zusje voor ze bij….
Ik heb helaas maar één kind, maar voor mij wel van het favoriete geslacht, een dochter.
Ik had altijd al een voorkeur voor een meisje, heb zelf ook een jongere zus en zij is tevens mijn beste vriendin, dus als ik een tweede kind had gekregen, liever dan weer een meisje. Mijn dochter zou ook liever een zusje hebben gehad dan een broertje, had zij mij wel eens gezegd.
Bovendien had ik op mijn namenlijstje, meer namen voor meisjes, dan voor jongens. Misschien onbewust al een voorgevoel.
Maar het is heel cliché, maar gezondheid is natuurlijk het belangrijkste.
Vroeger had ik het liefst een jongensgezin gehad, vier of zo 🙂 Eerst een jongen, dan een meisje leek me ook wel wat, als koningskoppel. Maar nu heb ik het mooiste meisje van de wereld gekregen en kan me niets meer voorstellen bij een zoon!
Ik hoopte op een meid kreeg een zoon kan me ook niet anders voorstellen
Ik kies voor jongen en dan meisje, mijn zoon is nu 1,5 en met een meid erbij kan je later mannen tegen vrouwen enz.
En mijn zoon is echt een papas kindje
Mijn gezin is compleet, met 2 jongens. Toch heb ik voor 1 zoon eerst en dan 1 dochter gekozen. Bij de tweede was ik er namelijk heilig van overtuigd dat ik zwanger was van een meisje. Ik had ook al een naam gekozen. Ik moest toen even omschakelen en een andere naam verzinnen! Ik ben nu heel tevreden met mijn 2 kleine en 1 grote jongen 😉
Wellicht is mijn benadering verkeerd, maar hierboven blijkt toch wel dat iedereen soms best een voorkeur heeft, natuurlijk had het mij niet uitgemaakt. En ik ben helemaal niet in de luxepositie dat ik nooit enige tegenslag heb gekend in deze zin. Laten we een ander niet beschuldigen van enige ignorantie en zelf wel met een oordelend vingertje gaan wijzen en de beredenering van een ander verklaren door zelf invulling te geven van de reden daarvan. Kinderen zijn een absoluut geschenk en dat besef ik me terdege. Echter dat een ander mij het gevoel geeft dat ik door die vraag te stellen niet om de gezondheid van mijn/jouw kind zou geven vind ik onzinnig.
De zin ” Ik wens je in ieder geval een prachtige en voorspoedige zwangerschap toe, en over een paar maanden een van gezondheid blakende baby!” impliceert in de context van je reactie dat ik haar dat niet zou wensen en dat is precies wat ik bedoel. Ik wens iedereen van gezondheid blakende kinderen toe, ongeacht of ik of die persoon in alle eerlijkheid misschien een jongetje of liever een meisje zou krijgen.
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik begrijp vrij weinig van je verhaal. Wat bedoel je nou te zeggen?
– hierboven blijkt toch wel dat iedereen soms best een voorkeur heeft, natuurlijk had het mij niet uitgemaakt. > Volgens mij geven de meesten dat hierboven ook aan, maar de vraag in dit onderwerp is nou eenmaal ‘Als je twee kinderen krijgt en je moet kiezen, hoe ziet de ideale gezinssamenstelling er dan voor jou uit?’
– Laten we een ander niet beschuldigen van enige ignorantie en zelf wel met een oordelend vingertje gaan wijzen en de beredenering van een ander verklaren door zelf invulling te geven van de reden daarvan. Kinderen zijn een absoluut geschenk en dat besef ik me terdege. > ??
– De zin ” Ik wens je in ieder geval een prachtige en voorspoedige zwangerschap toe, en over een paar maanden een van gezondheid blakende baby!” impliceert in de context van je reactie dat ik haar dat niet zou wensen en dat is precies wat ik bedoel. > Tegen wie heb je het hier?
Ik begrijp niet helemaal of je verhaal nou een soort van verwijtend is tegenover de rest die hier haar voorkeur heeft uitgesproken, of dat ik het anders moet opvatten…?
Volgens mij Ja de boodschap dat het ok is om behalve een gezond kind te wensen, óók nog een voorkeur te hebben van het geslacht van het kind;)
Ik wilde graag eerst een jongen en dan een meisje. Het leek me handig later, een grote broer. Nu heb ik eerst een zoon en daarna twee dochters, heerlijk. Met zoon doen we lekker stoer en met de dochters wordt getut.
Zelf ben ik geen strikjesmoeder, maar dochters leren je dat heel snel aan.
Interessant item en discussie. Ik heb twee kindjes geadopteerd. Ze dus niet zelf mogen krijgen. Maar wat zijn we blij met ze. Zo mooi en leuk hadden we ze zelf niet kunnen maken. Ik heb ingevuld: 2 meisjes. Die hebben we ook en daar zijn we heeeeeel blij mee. Tegenwoordig zijn veel adoptiekindjes special need kindjes. Wij konden nog kiezen en kozen toentertijd als een van de weinigen voor special need (kindjes met een aandoening, dus niet helemaal gezond) in plaats van voor een “gezond” kindje. En nee, natuurlijk wil je niet een kind krijgen met een levensbedreigende aandoening. Wij niet in ieder geval. Je wilt kinderen om van te genieten, niet om weer afscheid van ze te moeten nemen. Maar ik vind de frase als het maar gezond is persoonlijk altijd wel erg hol….als een kindje wel iets heeft, hou je er echt niet minder van….het is je kind en daar ga je voor door het vuur. Wij wel in ieder geval. Maar misschien is het anders als je er bewust voor kiest….En naast dat ene dingetje zijn onze kinderen verder wel supergezond (en vooral dus heel leuk en lief en ondeugend en….etc). Overigens is een van onze kinderen interseksueel (met zowel vrouwelijke als mannelijke geslachtskenmerken, niet te verwarren met transseksueel of transgender), een soort derde sekse dus….
Bijzonder verhaal 🙂 Erg mooi van jullie.
Drie kinderen heb ik , en als men mij vroeg waar ik op hoopte was mijn antwoord altijd:'”Een kind.” (Blijkbaar had ik dat antwoord zo vaak moeten geven, dat mijn eerste reactie na de bevalling van mijn tweede kind was: “Het is een kind!”) Als men na mijn antwoord met de (in mijn ogen) dooddoener “als het maar gezond is” op de proppen kwam, antwoordde ik dat het sowieso welkom was.
Bij de derde zwangerschap, na een j en een m, bleek tijdens de 20-weken echo dat ons kindje een afwijking had. Wij kozen ervoor geen uitgebreid onderzoek te doen, het kindje was gewoon welkom. Ik had haar een gezond lichaam gegund, maar ze zal het met dit lijfje moeten doen. Gelukkig voor haar viel/valt het in de praktijk erg mee. Wat ik vooral wil zeggen: je bent zwanger van een kinje, een ziel, en wat voor lijfje daar omheen zit zou daaraan ondergeschikt moeten zijn…
Ik heb één kind een meisje, maar voor een tweede had ik weer een meisje gekozen. Zou je echt kunnen kiezen welk geslacht, dan liever eerst een jongen en daarna een meisje. Mijn vriendin had een oudere broer en dat vond ik altijd zo leuk. Ik kom zelf uit een meidenfamilie, dus heb ik nooit veel opgehad met jongens, vandaar dat ik liever een dochter wilde en ook kreeg. Maar tijdens mijn zwangerschap was ik er stellig van overtuigd, dat het een jongen was,
De stelling;”als het maar gezond is” voelt voor mij als dat het geslacht er niet toe doet, ten opzichte van gezondheid. Liever een gezonde dochter, dan een gehandicapte zoon, als je de keuze mag maken. En natuurlijk als je een kindje krijgt met een handicap, dan hou je daar ook van, want het is toch je kind.
Nee, het is niet TOCH je kind, het is een kind!
Billie; het was een reactie op Lia. Had ik erbij kunnen zetten idd. Maar Coralie snapt ’t. I’m out!
Moeilijk onderwerp. Mama van 2 jongens waar ik totaal verliefd op ben, maar oohhh wat wil ik ooit graag een dochter. Bij de 1e moest ik wennen, bij de 2e vond ik mijzelf ineebs een jongensmoeder terwijl ik daar echt niks mee heb. Wel met roze, jurkjes en alles wat daarbij hoort. Mij het moederschap ook altijd zo voorgesteld. Ik moest in elk geval mijn beekd bijstellen.
Toch echt een taboe onderwerp. Ik heb sommigen eerlijk gezegd dat ik tekeurgesteld was, maar dan kun je op weinig begrip rekenen. Ik heb mijzelf voornamelijk schuldig gevoeld naar mijn prachtige kind dat ik na de 20wk echo echt van slag was.
Onze jongensnamen zijn op. We willen hoe dan ook graag een groot gezin als alles kan en mag. Ik ga nu uit van alleen jonfens uit zelfbescherming, maar stiekem hoop ik dat de al gekochte jyrkhes ooit uit mijn geheime lade mogen…
Heb niet gestemd. Kan niet stemmen met 2 van die snoesjes boven in hun bedje.
Sorry voor de typfouten, gekke tablet.
Inderdaad nogal een taboe onderwerp en ondanks dat ik nog geen kinderen heb en daar ook nog lang niet aan ga beginnen, kan ik me voorstellen dat het nogal lastig is om een voorkeur uit te spreken. Van je kind hou je hoe dan ook, wat het geslacht ook is, maar stiekem hebben veel toekomstige ouders toch wel een wens.
Zelf heb ik me altijd al gezien als moeder van twee meisjes en een jongen. Waarom weet ik niet precies; dat is op de een of andere manier toch altijd mijn ideaalgezin geweest, en dan ook het liefst in die volgorde. Drie kinderen vind ik sowieso ook het ideale aantal.
Ik vind jongensnamen overigens makkelijker dan meisjesnamen. Mijn meisjeslijst is namelijk enorm lang en hoewel veel namen daarvan min of meer onbruikbaar zijn (lastig in uitspraak of gewoon te vreemd), wordt het daarbij toch lastig kiezen welke namen het nou eigenlijk moeten worden. Bij de jongens heb ik ongeveer 10 namen die ik allemaal echt schitterend vind. Stel ik krijg drie zonen dan wordt het niet moeilijk om hen de juiste namen te geven (ik wil mijn kinderen allemaal drie voornamen geven). Bij meisjes gaat dat veel lastiger worden. Hoewel er later natuurlijk ook nog een vader bij komt kijken die inspraak gaat hebben en wie weet heeft die wel een heel andere smaak.
Als mensen me vroegen op welk geslacht ik hoopte zei ik altijd: één van de twee, graag! En als ze dan vervolgens zeiden: ‘Ja, dat is ook zo. Als het maar gezond is.’, zei ik op mijn buurt: ‘Nee hoor, ook een niet-gezond kind is van harte welkom’!
En zo sta ik er nog steeds in. Mijn zoon en dochter zijn gezond geboren, maar dat is geen zekerheid dat ze gezond blijven. Alsof ik niet meer van ze zou houden als ze gehandicapt zijn!
Onze oudste is een zoon. En dat vind ik erg leuk. Ik had zelf een oudere broer en vond dat vroeger leuk. Daarnaast moet ik er niet aan denken om een meidengezin te hebben, al dat gekat!
Onze tweede is een meid. Wat ik speciaal vind,vanwege dat we beide geslachten hebben en een meid toch echt anders is.
Maar twee jongens had ik ook erg leuk gevonden.
Mijn vader schijnt 9 maanden geroepen te hebben “als het maar gelukkig wordt”. Dat is exact wat ik voor mijn toekomstige kinderen zal hopen. Ik was overigens niet kerngezond bij de geboorte, maar vooralsnog wel bijzonder gelukkig 🙂
Anyhow, als ik écht de keuze had wil ik JJJMM. Ik weet niet waarom, ik wil veel kinderen (of geeneen, dat kan ook nog).
Onzinnig antwoord… Ik vind het vooral een onzinnige vraag! Want je kunt het niet zelf bepalen, het is geen keuze!
Ik ben nu zwanger en ook ik krijg verrassend vaak de vraag of ik liever een zoon of dochter heb.
En ja ik maak me niet zo druk over het geslacht, maar meer over dat mijn kindje helemaal gezond ter wereld zal komen. Daarom geven mensen dit antwoord!!
Als je uitspreekt dat je liever een zoon of dochter krijgt, en je “wens” komt niet uit, weet iedereen dat je kind niet het gewenste geslacht heeft…
Misschien krijgt je kind het dan ook nog ooit te horen, lijkt me goed voor het zelfbeeld!
Ikzelf zie voordelen en nadelen in het krijgen van zowel een meisje als een jongen, dus het maakt mij echt helemaal niks uit!
Het is inderdaad geen keuze. Net zo goed als het “nemen” van kinderen niet kan, je krijgt ze of je krijgt ze niet! Heb hier zelf nogal tegenslag in gehad dus kan me daar vooral bijzonder aan storen als ik iemand dat hoor zeggen.
Bij mijn oudste wilde ik niet weten wat het werd en dat wordt je door de commercie knap lastig gemaakt! Het is óf roze óf blauw en wat voor zogenaamd neutraal moet doorgaan ziet er al snel dan weer óf meisjesachtig óf jongensachtig uit.
Maar toen de gynaecoloog zei na de geboorte dat het een meisje was had ik wel direct een gevoel alsof het heel logisch was, misschien toch het moederlijk instinct?
Bij de tweede wilde ik het juist door de ervaringen met de oudste wel heel graag weten, gewoon voor het praktische en geen voorkeur. Het bleek weer een meisje, maar van doorschuiven van kleding bleek geen sprake, zij groeide veel sneller dan de oudste!
Nu nummer drie onderweg is wil ik het ook wel weer graag weten omdat ik het vooral makkelijk vind, maar ook nu weer geen voorkeur, ben allang blij weer zwanger te zijn!
MAG HIJ DAAR MEE NAAR SCHOOL ZO AL ZUJN ZUS HOOR
MAG HIJ MET BIKINI AAN DOEN MET EN ZWEMROKJE HOOR
OF EN BADPAK AAN VAN ZIJN ZUS HOOR OM TE ZWEMMEN
HOOR
mag hij dat ook doen van hoor
schrijf trueg naar mij dan
mag dat van u aan een badpakje met en zwemrokje om te zwemmen
wie het iets kan schelen begint maar beter niet aan kinderen want grote kans dat die samenstelling wel eens kan tegenvallen. Als ik dan toch een voorkeur moet hebben dan liever eentje per keer (geen meerlingen) maar ook daar heb ik niets aan te bepalen
ja dus mag hij daar mee gaan zwemmen in en zwembad met jullie hoor dat hij en badpakje aan doen hij wil tocht geen zwembroekje aan maar wel en meisjebadpakje aan doen om mee te zwemmen hoor mag hij dat van jullie aan doen hoor