Ouders kiezen namen die ze bij zichzelf vinden passen

De Wereldomroep interviewde collega Gerrit Bloothooft over de impact die voornamen hebben op kinderen. En op hun ouders.

“Je kunt rustig stellen dat een naam bijna altijd beter past bij de ouders dan bij het kind. Een pasgeborene is nog blanco, de ouders geven met de naam van het kind in feite hun eigen visitekaartje af. Het drukt de wens van ouders uit. Dus moet de naam goed bij de ouders passen. Je moet de naam zelf mooi vinden, dat is voor iedereen het belangrijkste criterium.

Maar als ouders binnen hun sociale omgeving kiezen voor een bepaalde naam die representatief is voor hun eigen leven, dan hopen ze eigenlijk dat hun nageslacht zich ongeveer op dezelfde manier zal ontwikkelen als zijzelf. Die relatie van namen met sociale klasse is fascinerend.”

Maar welke sociale klassen zijn er in voornamenland? En welke soort namen horen daarbij? Gerrit Bloothooft vat samen wat we daarover in Over Voornamen schreven:

  • Elitenamen bij ouders met een goede opleiding en een hoog inkomen die wonen in de Randstad, het duingebied, de Utrechtse Heuvelrug of het Gooi: Fleur en Iris, of Maurits, Friso en Lancelot;
  • Amerikaanse, Engelse en Spaanse namen bij ouders met een lage opleiding: Wesley, Ricardo, Kevin, Samantha of Kimberley. En spannende spellingen, wellicht om ‘extra’ identiteit aan een kind te geven;
  • Traditionele namen bij hogere en midden-inkomens: Dirk of Franciskus;
  • Trendy, Scandinavische en bijbelse namen bij midden-inkomens: Zoë, Lola en Milan; Finn en Sven; David;
  • Expatnamen bij “hoger opgeleide mensen die een beetje internationaal voor de dag willen komen”: Lynn, Sem en Tom.

En we kunnen het niet vaak genoeg herhalen:

“De trend is trouwens nog steeds dat korte, krachtige namen heel populair zijn. Eén lettergreep voor de jongens over het algemeen, en twee voor de meisjes. Denk aan Maartje of Floortje. Hele hockeyclubs zitten er vol mee.”

17 antwoorden op “Ouders kiezen namen die ze bij zichzelf vinden passen”

  1. Wij hebben 3 kinderen, waar van 1 scandinavische naam, 1 traditionele naam en 1 trendy naam. Ze passen trouwens erg goed bij elkaar. Als ik bovenstaande omschrijving zie hadden we echter voor elitenamen behoren te kiezen…..

  2. Bij mij klopt het wel aardig, mijn zoon heeft een traditionele naam. En ik klasseer mezelf tot de middeninkomens. Ik denk dat het grotendeels wel klopt, uitzonderingen daargelaten.

  3. Ik heb me weleens stiekem afgevraagd, hoe ik een kind zou noemen als een bepaalde bekende van mij de vader was. 😉 Als ik me dan een ander persoon als de vader voorstelde, kwam ik op totaal andere namen uit. ZELFS al behoren ze tot dezelfde sociale klasse!

    Het lijkt mij eigenlijk wel logisch om een naam te bedenken, die bij je partner (en jezelf) past. Het is toch wel waarschijnlijk dat je kind op jullie gaat lijken.

    Maar zelf denk ik daarbij veel meer aan karakter en uiterlijke kenmerken. (Voorbeeld: Als ik weet dat ik waarschijnlijk een zwart kindje zal krijgen, ga ik hem geen Gijs of Henk noemen.) Dat gedoe over namen bij bepaalde sociale klassen heb ik wel vaker gehoord. Maar als ik om me heen kijk, zie ik daarop wel erg veel uitzonderingen…

  4. “Je kunt rustig stellen dat een naam bijna altijd beter past bij de ouders dan bij het kind.”

    Hoezo een open deur intrappen?

    Weet jij trouwens wanneer en waar die voornamendatabank online komt? Bij de Universiteit Utrecht of bij het Meertens Instituut?

  5. @ Judith en Herculaas: De database (bij het Meertens) komt waarschijnlijk nog voor de zomer online. Het betreft geen update van de bekende betekenissendatabase, maar een geheel nieuwe met inhoud die mij wat meer ligt. Smullen!

  6. Mijn oudste heeft een ’traditionele’ naam, mijn 2 meiden een zgn ’trendy’ naam en Beeb krijgt een ‘elite’ naam. Kortom, ik ben heeeeeel sociaal…

  7. Volgens mij klopt het inderdaad dat ouders zich vaak min of meer laten beïnvloeden door de sociale klasse waaruit ze komen. Natuurlijk heb je daar altijd uitzonderingen op, maar de beïnvloeding zal er zeker zijn. En niet alleen het sociale milieu, maar ook de interesses en het wereldbeeld van de ouders zal meespelen. Zelf heb ik een zwak voor romantische en sfeervolle dingen, zoals Jane Austen-romans, kostuumdrama’s, mooie natuur en oude landhuizen (om maar een korte karakterschets van mezelf te geven xD), en in mijn namenkeuze vind je dit ook wel een beetje terug. Zo ben ik gek op (redelijk) lange, klassieke namen die wat romantisch aandoen. Korte, hippe namen zijn totaal niet aan mij besteed.

    Daarnaast ben ik gek op gothic- en horrorachtige dingen en daar is waarschijnlijk mijn zwak voor Slavische en Oost-Europese namen uit voortgevloeid. Dus ja; ik zie wel een link tussen mijn leven/interesses en de namen die ik mooi vind!

    Zelf vind ik dat ouders gewoon de naam moeten kiezen die zij mooi vinden. Rekening houden met wat je kind mooi gaat vinden kan je toch niet, want je weet niet hoe je kind zal worden. Al is het altijd handig om rekening te houden met de uitspraak van de naam (of het niet te moeilijk is) en de combinatie met de achternaam.

  8. Ik zou moeten gaan (heb (nog) geen kinderen) voor Amerikaanse, Engelse en Spaanse namen. Toch vind ik bij alle vijf de ‘soorten’ wel een mooie genoemd 😀

  9. Grappig… ik val onder de laagopgeleide en mijn vriend ook maar never nooit dat ik mijn kind Kimberley of Jayden zou noemen.
    Favoriet is momenteel Cathelijne.

  10. Ik zie het als een gedeeltelijke waarheid, bovenstaand verhaal met betrekking tot het feit dat de voornaam bij de ouders moet passen. Voornamen zijn inderdaad vaak inherent aan bepaalde sociale klassen.
    Anderzijds was ik me als ouder destijds bij de geboorte van mijn 3 kinderen er al van bewust, dat een kind in principe zijn hele leven met zijn naam moet doen, en een naam bepalend is voor veel zaken waaronder een latere carriere en dat soort zaken.

    Een Djordy of een Kevin bijvoorbeeld, of is het geval van een meisje Samantha, Priscilla enz. zal later ondanks de kwaliteiten die het kind wellicht bezit, statistisch een veel kleinere
    kans maken op een goede baan dan een Roderick, Sven, of een Fleur of Anne.

    Dit is naar mijn bescheiden mening iets om als ouders bij de naamgeving rekening te houden.

Reacties zijn gesloten.