Acteur Orlando Bloom liet zijn vrouw Miranda Kerr de namen uitkiezen voor hun half jaar oude zoontje Flynn.
Flynn Christopher Blanchard Copeland Bloom is een mondvol, maar opmerkelijk genoeg is Christopher de naam die meer uitleg nodig had dan familienamen Blanchard en Copeland.
Christopher was namelijk het vriendje van model Miranda Kerr op de middelbare school. Hij kwam om bij een auto-ongeluk.
Ze had zichzelf toentertijd beloofd dat als ze ooit een kind zou krijgen, ze deze zou vernoemen naar haar jeugdliefde. En zo geschiedde, met instemming van de kersverse vader overigens.
Dus net als eergisteren de vraag: wie was jouw vriendje in de laatste klas van de middelbare school? Gelukkig maar dat mijn ex-vriendje uit die tijd zijn eindexamentijd levend is doorgekomen, want anders zou ik ‘Patrick’ als tweede naam moeten geven.
Mijn vriendje was Bart. Een jaar later is het uitgeraakt en heb ik hem nooit meer gezien.
En mijn zoon heet…. Bart!
Vidar, die trouwens goed in het rijtje met Scandinavische namen past met zijn broer Lars. Maar Vidar gaat het toch niet worden voor mijn eventuele zoon.
Geen vriendje toen, maar mijn crush van dat moment heette Willem.
Als ik aan vernoemen zou doen, zou die naam wel kunnen, maar dan om het feit dat mijn opa ook Willem heette.
Mijn vriendje in het laatste jaar middelbaar is nog steeds m’n vriend: dus dan zou mijn zoon als 2de naam Daan krijgen 🙂
Nee, helaas geen mooie naam hier, kom niet verder dan Peter helaas.
Vernoemen Extraordinaire 3, Harper Seven van de Beckhams, naar het rugnummer van papa, dan zou die van ons Elf heten… is dan wel meteen weer sprookjesachtig, en dan Spits voor een jongen? (in de rij van Splinter, Bikkel etc.)
Goeie!
Dat was Anton/Ton.
Wederom: doe maar niet ;).
Andrew
Dat was er nooit van gekomen hier. Niet omdat Engelse namen onze smaak niet zijn en niet omdat mijn man er vast niet voor te vinden was om te vernoemen naar een ‘oude liefde’ van mij.
Ik had in de laatste klas van de middelbare geen vriend. Mijn enige ex heet Niels en die gaat het sowieso niet worden omdat ik het sowieso al niet echt een superleuke naam vind, en ik het niet de moeite waard vind mijn kind naar hem te vernoemen.
Dan zou mijn zoon als 2e naam Julian krijgen.
Niet eens zo heel erg naar mijn mening.
Hey, hier zou ook een Julian vernoemd worden. Toentertijd nog niet zo’n modenaam als nu.
Misschien was het dezelfde 🙂 In dat kader: een ex van mij is uiteindelijk getrouwd met een Annette, terwijl zijn vriendin daarvóór ook Annette heette!
Ha, toevallig!
Bij mij is het ‘pas’ 6 jaar geleden (ben nu 24), je hoorde hem toen wel wat vaker, bij mij op school in ieder geval.
Dan is het vast niet dezelfde! ‘Die van mij’ is inmiddels bijna 42. 😉
Hier zou het Bob worden. Niet echt mijn ding…
Mijn ‘vriendje’ op de basisschool was overigens Rienco, een naam die ik verder nooit meer heb gehoord, nu ik er over nadenk.
Dennis was mijn vriendje toen en nu is hij al 6 jaar mijn verloofde en hebben we samen een dochter.
Dan zal het voor mij Gerjo zijn. Doe maar niet.
Groetjes mariska
Mijn zoontje zou dan ook Patrick heten. Maar ik heb die ex toch niet zo hoog zitten dat ik naar hem zou vernoemen en Patrick vind ik ook niet zo’n leuke naam.
Ik vind je kind vernoemen naar een ex of naar een overleden vriend (want technisch gezien is het nooit echt uitgegaan) toch wel een groot verschil. Ik zou mijn kinderen nooit naar een ex vernoemen, hoe mooi hun namen ook zijn, maar de andere situatie lijkt me wat logischer.
Dinand Woesthoff heeft toch ook zijn eerste zoontje naar een overleden liefde vernoemd?
Mee eens. Zelf heb ik nooit een vriend gehad, maar mijn grote liefde in 6VWO was David Ratcliffe van de Flying Doctors. Die inderdaad verongelukte (de hemel zij dank heb ik die aflevering nooit gezien…)
En wat blijkt? David staat inderdaad al vele vele jaren bovenaan mijn lijstje voor een eventuele zoon!
Peter. We zijn nog steeds bevriend maar vernoemen? Nee, toch maar niet.
Mijn man kreeg een paar jaar terug een geboortekaartje toegestuurd: zijn ex van de middelbare school (met wie hij nog sporadisch contact heeft) bleek haar pasgeboren zoon naar hem te hebben vernoemd. Dat vonden we beiden heel vreemd en zelfs een beetje creepy…
Dat kan ik me goed voorstellen, ik zou geloof ik ook even met m’n ogen staan knipperen.
Maar ik weet ook wel dat ik zelf sommige namen mooi vind, terwijl dat niks te maken heeft met de personen die ik ken met die naam, soms zelfs ondanks de personen die ik ken met die naam.
Jeroen, maar dat zou het nooit geworden zijn.
Dan zou mijn eventuele zoon de als tweede naam Sander krijgen. Hmmmm, nee, toch maar niet. Niet om de naam, maar meer om het idee erachter.