In Nederland is Fleur een naam die sommige mensen ‘mooi maar saai’ noemen, maar bij onze oosterburen kijkt men er nog van op als een meisje die naam krijgt. In Duitsland moet je zo je best doen om een niet-standaard naam te geven, dat de meeste mensen het veilig bij dezelfde namen houden. Jaar in, jaar uit.
De afgelopen jaren wisselden de populairste namen hooguit van plaats in de top 10, maar veel nieuws kwam er niet bij. In 2009 waren Maximilian en Marie de populairste namen. Marie nam daarmee de nummer een positie over van Sophie/Sofie.
meisjes
- Marie
- Sophie/Sofie
- Maria
- Anna
- Emma (nieuw)
- Mia
- Sophia/Sofia (nieuw)
- Leonie
- Lena
- Johanna
jongens
- Maximilian
- Alexander
- Leon
- Paul
- Luca/Luka
- Elias
- Felix
- Lukas/Lucas
- Jonas
- David
Ondanks de strenge wetgeving willen steeds meer Duitsers een unieke(re) nam aan hun kind geven, bijvoorbeeld een plaatsnaam. Zo werden de ouders van Brooklyn op een idee gebracht door de familie Beckham. De voornaam werd in eerste instantie geweigerd door de burgerlijke stand, maar na een rechtszaak kon het kind toch doorlopen met de naam van een wijk in New York.
Ook Cheyenne is inmiddels een doorsnee naam in Duitsland. Een beetje gek is dat wel natuurlijk, aangezien Cheyenne de naam van een Amerikaanse indianenstam (en de daarnaar vernoemde stad) is en dus geen oorspronkelijke meisjesnaam. Borussia daarentegen, de latijnse naam voor Pruisen, mag niet als voornaam worden gebruikt, terwijl ie toch best charmant klinkt.
‘Etnische’ voornamen van immigranten worden overigens veelal probleemloos toegestaan, omdat het om toegestane namen gaat in het oorspronkelijke land.
Veel problemen ontstaan bij in onze ogen ‘normale’ namen als Luka, Andrea en Gabriela. Duitsland staat uniseksnamen alleen toe als die gevolgd worden door een naam waaruit duidelijk wordt of het om een jongetje of meisje gaat. Van de positieve kant bekeken: hoe meer namen je mag verzinnen hoe leuker, toch?