Op het namenprikbord vraagt Anna zich af: “Hoe vind ik voor mijn derde kind een naam die iedereen kent, maar die niemand draagt?”
Volgens mij is dat iets waar de halve (Westerse?) wereld zich zorgen over maakt, getuige ook dit artikel in The Sunday Oregonian van vandaag.
Er zijn nog nooit zoveel verschillende namen gegeven aan kinderen als in 2005. Het verlangen van ouders om hun kind unieke namen te geven, mondt ironisch genoeg uit in ouders die hun kind Unique noemen.
Ik haalde Cleveland K. Evans al eerder aan: “Wat [ouders] werkelijk willen is iets onmogelijks – een naam waarvan iedereen heeft gehoord, die iedereen leuk vindt, en die niemand heeft”.
African-American ouders zijn sterren in het verzinnen van nieuwe namen voor hun kinderen; anderen gebruiken namen van producten, of namen uit de natuur, van steden, abstracte kwaliteiten en emoties als inspiratie.
In Oregon leidde dit in 2005 tot de geboorte van een Armani, drie Chevy’s en vier Chanels. Ook zagen River (13 keer), Ocean (6 keer) en Forest (4 keer) het levenslicht.
De staat schreef 15 kinderen met de naam Paris in, 14 keer London en één Berlin. De acht Serenity’s, vijf Charity’s en vijf kinderen met de naam Joy vielen ook op.
Echt apart waren de drie kinderen die met de naam Lucifer door het leven zullen moeten gaan.
De 46.702 baby’s die afgelopen jaar werden geboren kregen 9.849 verschillende namen. De meeste Amerikaanse ouders, zo ook in Oregan, geven ondanks alles klassieke namen aan hun kind, zoals de nummers 1, Emma (282 meisjes) en Jacob (293 jongens).
Opvallend is dat eerste generatie Amerikaanse immigranten – dit volledig in tegenstelling tot Nederlandse immigranten – hun kinderen vaak Amerikaanse namen geven.
Ze kiezen daarvoor namen die ze vaak onder volwassenen tegenkomen, zoals Linda of Steven. Deze namen worden nauwelijks meer gegeven aan autochtone baby’s.
Tweede en derde generatie allochtonen kiezen juist weer oude familienamen voor hun eigen kinderen, of namen die hun etniciteit weerspeigelen.
Soms worden deze namen ook populair onder andere bevolkingsgroepen, waarmee de trend van bijvoorbeeld Ierse (Kevin, Aidan) en Italiaanse (Sophia) voornamen over brede bevolkingslagen kan worden verklaard.