Spencer Tunick Heet Echt Zo

In Amsterdam gingen drie weken geleden honderden mensen uit de kleren om op verschillende plaatsen in de stad in hun blootje op de foto te mogen.

Foto: Harry macht foto’s

Fotograaf Spencer Tunick (1967) maakte al eerder dit soort werk, maar had nog niet eerder Nederland* Amsterdam aangedaan.

Los van het feit dat je blijft kijken naar de vervreemdende, meestal prachtige portretten, intrigeert zijn naam me. Spencer (= wollen trui, jasje) Tunick (tunic = tuniek, jas): dat moet toch wel een artiestennaam zijn?

Maar nee, hij heet echt zo. Ouders met een vreemd gevoel voor humor. En mooi dat hij zijn werk maakt van mensen zonder jas aan.

* Diana de Bruijn meldt dat de goede man al eens eerder in Nederland was, toen hij foto’s maakte in Breda. Maar het ziet eruit alsof er in deze Brabantse stad iets vreselijks in de vijver zat, en het er seconden later weer in terug is gekropen. Brrr.

Ouders Noemen Zoon Naar Favoriet Eetcafé

Vorig jaar las ik over een aan patat verslaafde Engelse moeder die haar dochter vernoemde naar haar favoriete snackbar: Taylor.

In Nederland blijken ouders ook geïnspireerd door een horecagelegenheid.

Het oorspronkelijk uit Gouda afkomstige echtpaar Willem Perquin (39) en Andrea Hollebeek (37) zoende elkaar voor het eerst in eetcafé Vidocq en verloofde zich er tien jaar later.

Toen Hollebeek vier jaar geleden in verwachting raakte, wilde het stel hun eerste kind al Vidocq noemen, maar vonden bij nader inzien Roos (3) toch beter geschikt voor een meisje.

Maar bij de geboorte van hun tweede kind was het op 17 april raak: het jongetje kreeg de naam Vidocq.

In het naar een Franse held – Eugène François Vidocq – vernoemde eetcafé werd een week lang beschuit met muisjes uitgedeed.

Link via Ronn, beheerder van het namenprikbord!

NB Ik vind Vidocq Perquin ondanks het altijd-moeten-spellen-drama een geweldige naam!

Zoon Hoopt Onbekende Vader Te Ontdekken Door Naam

Toen Robert Nant (62) dertig jaar geleden in de krant las over een twintig jaar oudere naamgenoot, schreef hij de man een brief. Zijn moeder was allang dood; zijn vader had hij nooit gekend.

Robert Nant (83) herinnerde zich direct een mooi, blond meisje met wie hij door omstandigheden één keer de nacht had doorgebracht, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze heette Georgette of Paulette, dacht hij, en zat in de Résistance.

De oudere man hoorde dat de jongere Robert Nans negen maanden na deze ontmoeting geboren was in concentratiekamp Buchenwald, waar de moeder kort na de geboorte overleed.

Het kwam toentertijd niet van een ontmoeting, maar om nu toch te weten te komen of de gedeporteerde moeder van Robert Nant ook de eenmalige geliefde van Robert Nant senior was, ondergingen de twee mannen een DNA test.

De uitslag was helaas negatief: de twee mannen blijken geen familie van elkaar te zijn. Ik had de romantische versie toch leuker gevonden.

Link: Il était deux fois Robert Nant en Mystery over concentration camp baby resolved in France

Bij Geboorte Verwisselde Man Wil Andere Identiteit

In de zwaarmoedige buien waarvan je als puber denkt dat je erin zal blijven, droomt iedereen wel eens over hoe je leven zou verlopen als blijkt dat je bij je geboorte bent verwisseld in het ziekenhuis.

Gelukkig blijven je ouders meestal gewoon je ouders en hoef je niet alsnog verwisseld te worden met de dochter van een verweggistan koninkrijk.

De 29-jarige Zulhadi Omar heeft het wat minder getroffen. Toen hij in 1978 in een ziekenhuis in Maleisië werd geboren, verwisselde het verplegend personeel hem per ongeluk met een ander jongetje.

Pas acht jaar geleden werd ontdekt dat Zulhadi Omars biologische ouders niet de Maleisische Omar Saim en Hasnah Salleh zijn, maar de Chinese Teyi Ma Liong en Lim Sik Hai.

De man probeert nu om zijn registratiepapieren gewijzigd te krijgen: hij wil niet langer als islamiet te boek staan, maar als boedhist. Zijn naam wordt Eddie Teyo.

Jammer genoeg wordt in het artikel niet vermeld wat zijn dubbelganger nu doet. Verandert hij zijn naam en zijn geloof ook? Of zijn er straks twee Eddies?