Op de site van Blogging Baby wordt een interessante discussie gevoerd over welke voornamen je wel en niet in overweging neemt als je een kind verwacht.
No-no’s zijn namen van exen en overleden huisdieren, of de naam van een vreselijke collega of van een kind dat jou vroeger pestte.
Begrijpelijk.
Maar dan: je hebt eindelijk dé perfecte naam gevonden voor je kind, bent er na de geboorte nog steeds blij mee, waarna… je beste vrienden hun pasgeboren zoon dezelfde naam geven.
Vind je dat een eer, of vind je het ergerlijk?
Als ik naar mezelf kijk zou ik het nooit doen. Toen ik zwanger was van Gijs, hadden we in eerste instantie de naam Sjors. Maar toen er in onze straat 3 deuren verder een Sjors geboren werd vond ik het al niet meer leuk, en ik ken die mensen niet eens. Toen kwamen we op Gijs. Bij vrienden vind ik het nog een graadje erger dan bij verre buren. Die kinderen gaan elkaar ook vaak zien in de toekomst. Dus nee, ik zou er niet blij mee zijn!