Er moeten nu generaties meisjes rondlopen die zichzelf weliswaar trots Lisa, Rianne of Jody noemen, maar waar douanebeambten in hun paspoorten toch echt Elisabeth, Maria of Johanna lezen.
Deze drie namen hebben tot ver in de jaren ’90 in de Nederlandse top 20 gestaan, terwijl ik toch maar bijzonder weinig mensen ken echt zo héten.
Op dit moment zijn deze namen al naar de onderkant van de top 50 verdreven, en krijgen meisjes deze namen alleen nog als tweede of derde naam. Voor de zekerheid, zeg maar.
1980 In de jaren ’80 kregen veel meisjes zo’n romantisch-voelende, lange naam. De kleuterklassen (die bestonden toen nog, ja) waren behangen met tekeningen van Suzanne, Daniëlle en Nicole.
Alhoewel je toen ook nog "gewoon" Chantal, Esther of Linda mocht heten.
Aan het eind van de jaren ’80 kwamen Amerikaanse namen ineens helemaal in de mode. Je kunt je nu niet meer voorstellen dat je je kind met blijdschap Denise, Joyce, Mandy, Samantha, Stephanie of Wendy zou noemen: toen wel.
1990 Kelly, Tessa, Melissa en Michelle – de ultieme jaren ’90 namen – zijn inmiddels voorgoed verbannen zijn uit de top 20. Iedere voormalige babysitter die zelf in de jaren ’70 is geboren heeft wel een oppaskind met een van deze namen gehad.
Halverwege de jaren ’90 is er nog een korte opleving geweest van echt vrouwelijke namen: Eline, Charlotte, Daphne en Ilse. Daarna werden de meisjesnamen allengs korter en mannelijker.
2000 Dat is goed zichtbaar in de namen die vlak daarna enorm populair werden, zoals Kim. Ook voorbij is de korte opleving van namen als Naomi, Demi en Romy.