Toen ik deze site begon (de eerste versie dateert uit 1998!) wist ik niet eens dat andere mensen meelazen en kon ik ongezouten mijn mening geven over babynamen. Peuternamen, hockeynamen, ordinaire namen: niemand die me terecht wees omdat ik hele groepen kinderen (of beter: hun ouders) in een hokje plaatste. Met het groeien van mijn publiek ben ik wat voorzichtiger geworden, maar de trouwe lezers kennen mijn voorkeuren en vooral afkeuren wel!
En iedereen doet het natuurlijk: een oordeel klaar hebben als je een naam leest of hoort. Roderik is een kakker uit het Gooi met oud geld ouders, Sanne zal wel uit een saai maar degelijk gezin komen, Kayleighs ouders hebben te vaak gezwijmeld bij Sky Radio en Dyanishyah heeft al vanaf haar geboorte gouden oorbellen.
Maar wie hebben meer kans dan anderen om eens lekker los te gaan? Leraren natuurlijk! Lange lijsten namen aan het begin van het schooljaar, je voorstellen wat voor kind er bij die nog onbekende naam hoort.
Volgens een net in Engeland gehouden onderzoek onder 3.000 leraren zou eenderde van hen bij het zien van bepaalde namen al de verwachting hebben dat het een moeilijke leerling zal zijn. Aldus De Telegraaf (heerlijk ongenuanceerde reacties van de lezers ook weer!):
De namenlijst is vaak een bron van vermaak voor de docenten. Ruim zeventig procent moet soms lachen om de vreemde namen die ouders hun kinderen kunnen geven.
Dit zijn de namen van de grootste lastpakken: Callum, Connor, Jack, Daniel, Brandon, Charlie, Kyle, Liam, Jake en Brooklyn bij de jongens en Chelsea, Courtney, Chardonnay, Aleisha, Casey, Crystal, Jessica, Brooke, Demi en Aisha bij de meisjes.
De lijst met voornamen van slimste leerlingen ziet er inderdaad heel anders uit: Alexander, Adam, Christopher, Benjamin, Edward, Matthew, Daniel, James, Harry en William. De meisjes: Elizabeth, Charlotte, Emma, Hannah, Rebecca, Abigail, Grace, Alice, Anna en Sophie.
Overigens sluiten kwajongensstreken niet uit dat je daardoor een populair kind bent. Deze kinderen zijn de lievelingen van de klas: Jack, Daniel, Charlie, Callum, Benjamin, Connor, Adam, Alfie, Christopher, James. En Emma, Charlotte, Hannah, Anna, Caitlin, Chelsea, Courtney, Holly, Brooke en Jessica.
Ach ja, een naam als Daniel staat in alle drie de lijsten: een slimme, populaire en toch ondeugende jongen. Emma is blijkbaar slim & populair. Logischerwijs 🙂
Dank voor de tip, Doreen en Catarina!
Jack Daniels is hier ook heel populair.
Leuk! Grappig om te lezen. Ook jouw typerende beschrijvingen van Roderik, Kayleighs en Dyanishyah.
Alleen bij een Sanne zie ik een ander gezin voor me dan jij beschrijft.
Wat grappig om te lezen. Sommige dingen kan ik me ook wel in herkennen. Jouw beschrijvingen bij namen als Roderik vind ik ook erg leuk en kan ik me helemaal in herkennen. Zelf heb ik ook vaak een oordeel als ik een naam hoor. Wat mij zelf vaak opvalt, is dat veel tienermoeders Priscilla heten. Of ligt dat aan mij?
Tsja bepaalde soorten namen worden nu eenmaal vaker door bepaalde soorten mensen gegeven, daar kun je niet zoveel aan doen, dus zo gek is het niet als mensen (dus ook leraren) een bepaald beeld bij een naam hebben.
De reacties op de Telegraafsite zijn trouwens inderdaad van niveau…….
Ik sta voor de klas. En ik ben het helemaal met je eens. Je bent hoe je heet 😉
ik vroeg eens aan een meisje met geblondeerd haar, een aftandse brommer en een tongpiercing hoe ze heette. Ze keek me uitdagend aan en zei: wat denk je!?
Ik dacht: “Gokje: Patricia. Maar dat ga ik niet zeggen! Straks beledig haar nog! Dus ik maakte er Kim van.”
Twas Patricia. Serious…
Zij had het zelfs ZELF door! Haha! Arme meid..
Het is inderdaad zo, dat je vaak al aan de naam kunt zien, uit wat voor een gezin een kind komt. Ik woon in Amsterdam en daar hebben veel kinderen van die fantasienamen, die in de vreemdste spellingen voor komen, vaak fonetisch; Jeanette wordt dan bv Shanet of Sjanet, heel verwarrend allemaal, Ook namen van popartiesten zijn favoriet, zoals Britney of Beyoncé, bij de lagere sociale klasse.De hogere klasse kiest vaak traditionele en namen uit de geschiedenis en literatuur. Maar bovengeschreven zegt dat ook al.
Ook interessant: de namen van de leerlingen waar je het erg moeilijk mee hebt gehad of van hen die heel irritant zijn geweest, krijgen een nare lading. Je eigen kind geef je nooit de naam van jouw moeilijke leerling.
Dit is uiteraard waar. Voor werkgevers geldt hetzelfde, dus wil je dat je kind later aan de bak komt, geef het dan een “fatsoenlijke” naam 😉
Vandaag in een Duitse krant een bericht over een onderzoek naar naam-vooroordelen van Duitse leraren. In Duitsland hebben Chantal, Mandy, Angelina, Kevin, Justin en Maurice het moeilijk.
Charlotte, Sophie, Marie, Hannah, Alexander, Maximilian, Simon, Lukas en Jakob worden bij voorbaat gezien als vriendelijk en slim.
http://www.rp-online.de/public/article/wissen/758977/Vornamen-entscheiden-ueber-Schulnoten.html
Ik woon in Duitsland en weet inderdaad dat Kevin een hele negatieve connotatie heeft, maar Maurice..?
Ik ben nu zwanger en vind het erg lastig een naam te verzinnen die op z’n Nederlands en Duits hetzelfde uitgesproken wordt, past bij mijn Nederlandse of mijn vriends Poolse achternaam, die duidelijk en origineel is zonder negatieve lading.
Is de naam Bruno misschien iets voor je?
Heej, dat is een leuke naam! Ik vind Hannah wel wat voor een meisje; en zowel in het Nederlands als het Duits prima uit te spreken. Misschien kun je op de site van het namenprikbord een berichtje plaatsen, daar hebben mensen heel verrassende en goede ideetjes 🙂
Ik ben toch wat geschokt. Natuurlijk kunnen namen voor ons een negatief gevoel geven als we met iemand slechte ervaringen hebben gehad. Maar als leraar mag je je nieuwe leerlingen toch wat meer krediet geven. Geef bv. Patricia een kans en die naam blijft voor altijd een positieve bijklank hebben.
Ja, ik vind het ook niet kunnen.
Het is wel vaak zo dat je beeld bevestigd wordt, maar ook heel vaak niet. Dus allemaal vooroordelen. Geef een kind gewoon een naam die je zelf gewoon mooi vindt en luister niet naar anderen.
Ik ben het eens met Lena. En het is eigenlijk shocking dat leraren zo denken.
“Geef bv. Patricia een kans en die naam blijft voor altijd een positieve bijklank hebben.”
Dat hangt er natuurlijk helemaal van af hoe deze Patricia zich gedraagt op school. Als kinderen met een bepaald soort naam zich veel vaker misdragen, is het volkomen logisch dat je bij dit soort namen een slechte associatie krijgt.
ja dat is ook het hele punt van deze artikel, dat het bewezen is dat leraren zo denken. en ook wel logisch! maar zij moeten ook inzien dat dit in vele gevallen ook niet zo hoeft te zijn. iedereen een eerlijke kans geven, en gedurende het jaar komt een leraar zelf wel achter de karaktertrekjes.
Heb ooit stage gelopen op een VSO voor moeilijk opvoedbare jongeren en serieus, het gros daar heette:
Wesley
Sherdjenna
Rilana
Ramona
Shirley
Desley
En meer namen van dat kaliber.. Die namen hadden voor mij al geen positieve klank maar het is er niet beter op geworden..;-)