Kevin Of Ricardo

Ik vind het heerlijk als mensen vooroordelen hebben over voornamen.

Zo las ik vandaag bij Herr Doktor over alle vrouwelijke aandacht die hem ten deel viel in zijn lunchpauze, inclusief een meisje dat "knap [was] om te zien, maar heel erg jong en in bezit van een kroeshaarkindje dat ongetwijfeld Ricardo of Kevin heet."

Ik denk dat Herr Doktor eigenlijk Martijn, Erik, Frank of Jeroen heet. Iets oerdegelijks jaren zeventigs in elk geval 🙂

Zijn eigen namenvoorkeur in het verleden duidt daar wel op, van die lekkere overjarige namen als Roos, Danielle en Famke.

[9-7-06] Hoe zou Herr Doktor heten? Lekkere dokters in mijn verboden Bouquetreeksen heten Tyson (Ty) of Gabriel (Gabe), in een exotische aflevering nog wel eens Xavier. Ik blijf hier bij Herr Doktor Sander.

Vader Wil Geen Andere Achternaam Voor Zoon

Een Rotterdamse vader heeft afgelopen woensdag bij de Raad van State geprotesteerd tegen de naamsverandering van zijn achtjarige zoon.

De moeder van het jongetje wil dat het kind haar achternaam gaat dragen. Vader verklaarde: "Alles heeft ze mij al afgepakt, maar zolang ik leef zal dit niet gebeuren."

Het is in Nederland niet eenvoudig om de achternaam van een kind te wijzigen, zeker als er sprake is geweest van een "gezinssituatie".

Ondanks dat de man de eerste anderhalf jaar met moeder en kind had samengeleefd, oordeelde een Rotterdamse rechter in een eerdere rechtszaak dat de moeder gelijk had.

Een lid van het rechtscollege merkte gisteren op dat er toentertijd wel erg makkelijk besloten was tot de naamsverandering. Men had ook moeten luisteren naar het verhaal van de Rotterdammer. Dat gebeurde nu alsnog.

Uitspraak volgt.

Mexicaans Kind Mag Geen Kevin Meer Heten

De Mexicaanse autoriteiten in de stad Chihuahua (what’s in a name?) hebben een ban uitgesproken over de steeds vreemdere voornamen die Mexicaanse ouders aan hun pasgeborenen meegeven.

De regels zijn nu wat doorgeschoten naar de extreem rigide kant. Namen die vreemd, creatief of buitenlands zijn worden voortaan scherp beoordeeld.

Er is een lijst uitgebracht van namen die niet geschikt worden geacht. Hieronder Lluvia ("regen"), Azul ("blauw") en Kevin. Kevin? Te buitenlands.

De verordening dicteert dat als ouders dan toch een buitenlandse naam willen voor hun kind, deze gevolgd moet worden door een Spaanse tweede naam ("middle name"), zoals Maria.

Ouders die denken lekker apart te kunnen doen door een bekende naam op uniekcque wijze te spellen komen van een koude kermis thuis: alleen de gebruikelijke spelling is toegestaan.

De Mexicaanse overheid benadrukt dat het er niet om gaat ouders hun vrije keus af te nemen, maar kinderen te beschermen tegen een leven vol plagerijtjes en juridische toestanden.

Dat ze Kevin verbieden, daar kan ik inkomen. Als dat in Nederland zou kunnen zou ik direct vóór zijn 🙂

Verder kan ik alleen maar denken: waar bemoeit die overheid zich toch mee?

Wat Staat Er Op Jullie Naambordje?

In Elsevier staat deze week De Taal van de Voordeur: een interessant artikel, dat stelt dat er sterke samenhang is tussen wat je inkomen is cq waar je woont en welke naam/namen je bij de voordeur hebt hangen.

In dorpen (modaal inkomen) zijn het vaak beschilderde bordjes met de namen van alle gezinsleden ("Ronald, Marloes en Daan De Vries").

In anonieme stadswijken (laag inkomen) hangen vaker geen naambordjes dan wel.

In chique stadswijken (hoog inkomen) zijn mensen zo interessant dat ze geen naambordje nodig hebben.

Óf ze doen het met een koperen plaatje met alleen de achternaam erop ("De Vries", alhoewel dat dan weer een weinig chique achternaam is natuurlijk).

In Vinex- en andere nieuwbouwwijken (modaal-hoog inkomen) wordt volstaan met enkel voornamen ("Ronald, Marloes & Daan").

Andere constateringen:

1] Op vrijwel alle naambordjes staat alleen de naam van de man, of in het geval van twee namen: de naam van de man eerst ("Dave & Melissa").

2] Tegenwoordig staan steeds vaker ook de kinderen op de naambordjes. In chique wijken Margot, Pim, Daan of Jelle. In het dorp Dennis, Nathalie, Angela of Esmee. In de Vinex Maaike en Sven. In jaren ’80 nieuwbouw Daphne en Kim.

3] Hoe socialer de buurt, hoe meer naambordjes.

4] Mensen in een bepaalde straat/buurt apen elkaar na. De buurman een geëmailleerde emmer met wit beschilderde letters, dan jij ook.

Fascinerend. Ik zal de komende week weinig anders doen dan mijn familie en collega’s vragen hoe hún voordeur er uit ziet en waarom, en daarna wat er bij hun buren hangt.

Ouders Ruzi

Matt Evans (29) uit het Engelse Cheltenham wilde zijn pasgeboren zoon Gerrard noemen, naar Liverpool aanvoerder Steven Gerrard.

Hij heeft alleen wat moeite zijn vrouw te overtuigen en vroeg bezoekers van zijn website een stem uit te brengen.

Evans vrouw Jenny wilde het kind William of Matthew noemen en weigerde het kind aan te geven bij de burgerlijke stand zolang haar man van die rare ideeën had.

Pas toen de gemeente het stel eraan herinnerde dat het jongetje binnen 40 dagen na geboorte een naam moest krijgen, werd het kind ondanks de meerderheid van Gerrardstemmers aangegeven als Matthew Gerrard.

De vader van het kind noemt hem nu Gerrard, moederlief zegt Matthew. Handig.