Een Amerikaanse site vroeg haar lezers vorige week hoeveel voornamen hun kinderen hebben gekregen. De meeste kinderen krijgen daar overigens twee voornamen: een ‘first name’ en een ‘middle name’. Die ‘middle name’ is vaak een vernoeming naar een grootouder, en soms ook de achternaam van de moeder.
In Nederland is het niet toegestaan om achternamen als voornaam te gebruiken, maar in Amerika kan je bij de geboorte zelfs de achternaam van je kind kiezen. Meestal krijgt een Amerikaans kind de achternaam van de vader, maar die van de moeder, of van beide ouders, komt ook vaak voor.
In Nederland gaat tegenwoordig bijna de helft van de kinderen met één voornaam door het leven, ruim 30 procent krijgt twee namen, ruim 17 procent drie namen, 2,5 procent krijgt vier namen en slechts een enkeling krijgt vijf namen of meer.
Als je kinderen hebt, of zou willen: hoeveel voornamen hebben (krijgen) ze officieel? Hebben alle kinderen in het gezin evenveel voornamen? Zijn hun officiele voornamen ook hun roepnamen? Hebben jullie vernoemd, en naar wie?
Ons 4 tal hoort bij die 2,5% 4 voornamen waarbij de eerste roepnaam is en de andere 3 vernoemeningen naar opa/oma/overgrootouders
Ik heb (nog) geen kinderen, maar vind 2 of 3 namen wel mooi. Sowieso vind ik Esmé Noëlle een prachtige combinatie. Wellicht iets voor een eventuele eerste dochter:) Vernoemingen vind ik ook mooi, maar dan alleen als tweede, derde, vierde etc. namen en niet als voornaam.
Ik heb maar 1 naam, mijn broers ook. Zelf zou ik niet verder dan 2 namen gaan denk ik.
Onze twee kinderen, dochter en zoon, hebben allebei twee namen (een roepnaam en een tweede naam). Ze zijn niet vernoemd, we hebben gewoon namen gegeven die we zelf mooi vinden. Daarnaast weet ik dat mijn moeder het best moeilijk heeft gehad voor haar 4 kinderen passende vernoemingen te vinden en heeft me altijd op het hart gedrukt dat ik gewoon namen moest kiezen die ik zelf mooi vond. Helaas is mijn moeder nu overleden en mocht er nog een dochter komen dan zal ik haar zeker als tweede of derde naam de naam van mijn moeder geven.
Ik heb geen kinderen, maar mochten die er ooit komen dan zou ik ze zelf graag 3 of meer namen geven. Vernoemingen of gewoon namen die ik mooi vind dat weet ik nog niet.
Ik heb zelf twee namen mijn roepnaam is het tweede deel van mijn eerste naam. Beide namen zijn vernoemingen, net als bij mijn broertje, wiens roepnaam ook een afgeleide is van zijndoopnaam.
Ik ben in ieder geval blij dat ik niet net als mijn opa en oma 12x namen moet verzinnen (alleen mijn vader heeft er 2, de rest allemaal 3 of 4)
Ik heb ook nog geen kinderen, als ze ooit komen en partnerlief is het er mee eens, krijgen ze allemaal wel drie namen. Waarvan de eerste de roepnaam, dat heb ik zelf ook. Ik ken ook een hoop mensen die Maria of Johanna als eerste naam hebben, maar naar een heel andere roepnaam luisteren. Dat vind ik niet zo handig, lastig voor het kind zelf ook. Afkortingen als Féline we noemen haar Fee vind ik nog kunnen wel mooi zelfs soms, maar Elisabeth we noemen haar Zoë echt niet…
Oudste dochter heeft alleen een voornaam/ roepnaam. Ik wilde niet vernoemen naar schoonmoeder en mijn vriend wilde haar niet achterstellen.
Toen werd schoonmoeder vernoemd door één van haar kinderen en hebben wij onze tweede dochter vernoemd naar mijn moeder met de tweede naam.
Dus de ene heeft één naam, de andere twee…
Onze kind heeft er 4. 😉
Ik hoor wel eens dat je maar 1 naam nodig hebt want de andere namen worden nooit gebruikt. Maar ik zie dat anders. Die 3 andere namen heeft ze niet voor niks gekregen. Als ze volwassen is en ze zou willen kiezen voor de 4de naam, prima! Als ze een baan krijgt en zich voorstelt met de 4de naam dan nemen de collega’s dat gewoon over en hoeft er geen probleem te zijn.
Ze heeft op een buitenlandse school gezeten en vanaf de 1ste schooldag is 2de naam gebruikt geweest omdat dat goed uit te spreken was door de klasgenoten. Geen problemen mee gehad. Het is maar net hoe je ermee om gaat.
Ze is vernoemd naar opa, oma, oma, mama.
Mijn broer(tje)s en ik hebben alle vijf één voornaam.
Mijn kinderen krijgen sowieso twee of drie voornamen, misschien wel vier. Ik wil graag mensen vernoemen.
Alle drie mijn kinderen hebben twee namen. De eerste naam is een vernoeming en de tweede de roepnaam.
De roepnamen van mijn 3 kids zijn niet vernoemd. Oudste heeft alleen een 2e naam en is daarmee gelijk vernoemd naar opa’s + oma + papa + oom (allemaal dezelfde naam; hoe origineel…) De meiden hebben allebei een 2e en 3e naam en zijn daarmee vernoemd naar de oma’s. Mocht een 4e mij gegund zijn dan krijgt hij of zij wel een 2e/3e naam, maar ben nu helemaal klaar met vernoemen dus ’t zal wel de categorie ‘vind-ik-ook-een-leuke-naam-maar-niet-als-roepnaam’ worden…..
Ik ben zelf van het patroon “mensen die Maria of Johanna als eerste naam hebben, maar naar een heel andere roepnaam luisteren”, maar merk er verder weinig van hoor 🙂
Maar voor eventueel eigen kinderen zou ik twee namen willen, de roepnaam en een vernoeming.
Mijn man heeft een hele andere roepnaam dan zijn officiele voornaam, dat vind ik dus niet handig.
Onze dochter heeft 3 namen, een roepnaam als eerste naam en dan een vernoeming naar mijn moeder en mijn oma. De tweede is op komst en die krijgt er ook 3, dus ook een echte ‘eigen’ naam en 2 vernoemingen.
Heb zelf maar 1 naam en dat vind ik altijd een beetje karig.
alle drie mijn kinderen hebben 2 namen. Als eerste naam hun roepnaam. De tweede naam is vernoemd.
Mijn dochters naar allebei 1 oma. Mijn zoon naar beide opa’s, maar die heten hetzelfde (allebei Johannes).
Mijn dochter heeft twee namen: haar voornaam is deels vernoemd naar haar Oma en mijn beide overgrootmoeders. Haar tweede naam is de naam van haar andere Oma, mijn schoonmoeder. Ik vind vernoemingen een mooie traditie maar het moet natuurlijk wel je eigen smaak zijn om je kind een bepaalde naam te geven! We hebben overigens spijt gehad voor slechts 2 namen. Dat doen we bij eventuele broertjes/zusjes niet meer: dan worden het zeker 3 of 4 namen!!
Onze dochter heeft uiteindelijk 4 namen gekregen. Als eerste haar roepnaam (Eva) en als 2e en 3e naam de roepnamen van haar oma’s. De 4e naam is naar de opa van mijn man. Hij overleed tijdens de zwangerschap en heeft dus de geboorte van zijn eerste achterkleinkind niet meer mee mogen maken. Toen Eva zich op zijn verjaardag aankondigde, vonden we dat zo mooi dat we ter plekke besloten om haar dan ook naar hem te noemen. Eigenlijk vond ik 4 namen wel wat veel (ze heeft nu meer voorletters dan haar roepnaam lang is en ook haar achternaam heeft maar 3 letters), maar om dan maar de naam van een oma weg te laten vonden we ook geen optie.
Maaruh..Emma, hoe zit het nou met de naam van jou kind?
Mijn kinderen hebben allemaal 3 namen. De jongste zelfs 4. Zelfs in hun roepnamen (eerste naam) zijn de meesten nog min of meer vernoemd.
Mijn kind heeft twee voornamen: haar roepnaam en een andere naam die wij er goed bij vonden passen.
Zelf heb ik maar één voornaam en dat is in sommige buitenlanden niet handig. Dat is een van de redenen om mijn kind wél een tweede voornaam te geven.
Mochten er meer kinderen komen, dan krijgen die ook twee voornamen. Ik vind dat je wat dat betreft consistent moet zijn.
Ikzelf en mijn zussen hebben ieder 3 voornamen, naar voorbeeld van de familie van mijn moeder. Mijn moeder en haar broers hebben namelijk allemaal ieder 3 voornamen, wat zij ook weer van de moederskant van de familie hebben: alle broers en zussen van mijn oma hebben ook 3 voornamen. Aan de kant van mijn opa was dat inconsistent; sommigen hadden één voornaam, sommigen hadden er twee.
Aan de kant van mijn vader hebben ze gewoonlijk slechts twee voornamen, maar dat kan misschien komen omdat het van origine een Duitse familie is. Ik heb namelijk de indruk dat Duitsers, net als Amerikanen, geneigd zijn om hun kinderen twee voornamen te geven.
Ik heb zelf overigens nog geen kinderen, maar als ik ze zou krijgen, zou ik ze denk ik 4 à 5 voornamen meegeven. Dit zouden dan met name mooie namen uit de familiestamboom zijn, want ik wil graag dat de kinderen iets van hun ‘family legacy’ meekrijgen. Het hangt er natuurlijk ook van af wat de vader wil; als die 4 à 5 voornamen te veel vindt, blijft het waarschijnlijk wel bij 3 voornamen. Al vind ik eigenlijk wel dat hij me dat plezier best zou kunnen gunnen, want ik ben degene die ieder kind 9 maanden lang moet dragen, een helse bevalling moet doormaken en dan ook nog voor het leeuwendeel van de zorg opdraai. (Daarom vind ik het ook altijd zo stom dat het feit dat jongens naar hun vader vernoemd worden, veel vaker voorkomt dan dat meisjes naar hun moeder worden vernoemd. Vader doet immers een heel stuk minder dan moeder – zo is het althans in mijn ervaring – dus zij is degene die vernoeming meer verdient.)
Maar goed… ik dwaal af. In ieder geval is het voorlopig toch nog allemaal toekomstmuziek voor mij.
Ik heet trouwens Romy Melissa. Mijn vader vond Melissa en erg mooie naam, maar mams was er niet kapot van. Ik ben zelf erg blij dat ik uiteindelijk niet Melissa ben genoemd (als roepnaam), want ik vind het eerlijk gezegd geen mooie naam.
Mijn zoon heeft 3 namen, de eerste is zijn roepnaam, de andere 2 zijn vernoemd naar de opa’s. Ik zelf heb maar 1 voornaam, maar mijn man heeft er 4. Dus een mooie middenweg. Overigens vind ik vernoemen vooral bij jongens een leuke traditie. De tweede is op komst en ook die krijgt 2 of 3 voornamen(daar zijn we nog niet helemaal uit).
Onze dochter heeft drie voornamen. We wilden het eerst bij twee houden, maar op het laatst ‘viel me nog een naam toe’ en die ‘moest’ erbij. Voor ons tweede kindje zullen we dan weer voor 3 namen kiezen.
We vernoemen niet, maar hebben gewoon voor een mooie combinatie van namen gekozen.
Als ik ooit kan kinderen zal krijgen, zullen ze bij mij absoluut niet 3 of meer namen krijgen! En ook geen ‘doopnamen’ of traditionele vernoemingen…
Ook ik val denk ik onder 1 roepnaam en een tweede naam uit de categorie ‘deze naam vind ik ook wel leuk maar niet als echte roepnaam’. Net zoals in Amerika!
Onze dochter heeft drie namen. Waarvan de eerste naam ook haar roepnaam is. De tweede en derde naam zijn de doopnamen van mijn moeder. Ik vind het mooi als je maar 1 persoon vernoemd in je namen. Dat is voor diegene ook veel leuker dan je naamgenootje met nog drie anderen te moeten delen. Toevallig heb ik dezelfde namen weer als mijn moeder. Ik zou daar niet zomaar de naam van bijvoorbeeld mijn schoonmoeder tussen willen proppen. Dan vind ik het ook niet mooi als je een meisje naar een man gaat vernoemen, laat staan een meisje naar opa, oma en andere oma. Dat kan in mijn beleving echt niet!
Heb een ‘eigen’ 1e voornaam, maar mijn overige drie namen zijn vernoemingen naar mijn beide oma’s en mijn overgrootoma, toen allemaal nog in leven.
Onze 2 dochters hebben ook een 1e niet vernoemde naam en een 2e wel, ook weer naar de oma’s. Mijn zoon heeft als 2e en 3e naam de traditionele jongensnaam van mijn man zijn familie en draagt ook nog de naam van mijn opa.
Op die manier hebben we allemaal een eigen, unieke voornaam, maar hebben we toch vernoemd, wat we gewoon leuk vonden om te doen.
Mijn dochters hebben, net als hun ouders trouwens, 3 namen.
Hun eerste naam is bij allebei de roepnaam. Bij de oudste is haar tweede naam een vernoeming en de derde een mooie, die we ook hebben gekozen op betekenis. Bij de jongste is dat net andersom, dat klonk beter… 😉
Ik heet officieel Cornelia, triest toch! En mijn vriend is met zijn 2e en 3e naam vernoemd naar zijn opa’s maar dat zijn meteen de ‘doopversies’ van de namen van zijn ouders. Ik vind zijn ouders erg lief, maar het staat net alsof ze zichzelf enoooorm belangrijk vonden. Zijn zusje heeft geen doopnamen, want dat ‘was-toen-niet-meer’. Beetje inconsequent en niet mooi staan, allemaal wel of allemaal niet…
Mijn dochters hebben allebei twee namen. Eerst hun roepnaam en de tweede naam is een vernoeming naar hun oma’s. De oudste naar mijn moeder en de jongste naar mijn schoonmoeder. Als ze jongens waren geweest, hadden we het andersom gedaan: de oudste vernoemd naar mijn schoonvader en een evt. tweede jongen naar mijn vader. Met een wel erg pragmatische reden: mijn vader en mijn schoonmoeder hebben allebei geen mooie naam. Beter gezegd: echt lelijke namen.
Qua naamschoonheid was het dus beter geweest als we een jongen en een meisje hadden gekregen. Helaas, je kunt niet alles hebben dus mijn jongste dochter moet door het leven met ‘Cornelia’ als tweede naam. Waar ze overigens zelf heel trots op is (ik geloof dat ze het wel sjiek vindt klinken)!
Wat leuk om te lezen, al die verschillende meningen.
Mijn oudste dochter heeft 3 namen. Haar voornaam: “jaylin”, 2e naam (vernoemd naar mijn beide oma’s) “janet”=mix jacoba en antoinette en 3e naam “florence” (schoonmoeder), want die oma heeft haar ter wereld gebracht. Allemaal betekenissen. Haar zusje is ook vernoemd, haar 1e naam dan (Stacy) en haar 2e naam vonden we gewoon leuk. Hun broertje wordt binnen nu en 3 weken verwacht en hij krijgt 2 namen….zijn eerste naam heb ik overigens nog nooit eerder gehoord.
Mijn zoon heeft 3 namen,waarvan de 2 en 3e vernoemingen zijn.Ik vind 2 namen het mooist staan,maar vvind het fijn om te vernoemen.
Leuk dat er in ieder gezin weer andere meningen en tradities bestaan!
🙂 Voor Neel: Ik vind de naam Cornelia juist mooi klassiek!
Hier nog geen kinderen, maar tegen de tijd dat, worden het er waarschijnlijk twee. De eerste naam wordt er één die goed uit te spreken is in het buitenland (sowieso in het land waar wij wonen), de tweede een oud-Nederlandse naam, om toch de NL’se achtergrond mee te geven 🙂
Ik wil niet vernoemen, daar heb ik niet zoveel mee, en mijn ouders ook niet.
@ Leonie: Dank je! Ook al heb ik er zelf niets mee, ’t is altijd leuk om te horen dat een ander ‘m wel leuk vindt! 🙂
(spelling gewijzigd op verzoek van Neel – daar hou ik nou van, lezers die op hun taal letten! EvN)
Ik heb een dochter en die heeft 3 voornamen,haar eigen naam, 2e naam is van oma en 3e naam is weer zelf gekozen
Binnekort krijgen we ons eerste kindje,en ik ben zelf zo erg,dat ik zelfs de eerste letters van de 3 namen die hij of zij gaat krijgen een mooie naam moet vormen!!! Dus dat is een heel gepuzzel,ook omdat de 2e en 3e naam een vernoeming moet gaan worden.snappen jullie t nog?haha,maar met zo’n namenfreak als ik vind ik t ontzettend leuk om daar mee bezig te zijn,en uiteindelijk de perfecte combinatie te vinden!
Mijn zoon heeft twee namen, zijn roepnaam en een vernoeming naar een opa.
Toen ik zwanger was maakten mijn vriend en ik de afspraak dat een jongetje een vernoeming van zijn kant zou krijgen, en bij een meisje werd het een naam uit mijn familie.
Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat ik de tweede naam van mijn zoon niet zo denderend vind, maar voor mijn schoonvader betekent het enorm veel en dat vind ik wel heel mooi! 😀
Mijn dochters hebben alle 3- 2 namen.
Puur omdat ik een aantal namen had die ik persé wilde gebruiken, en mijn ex vond kortere namen mooi, die ik op zich wel leuk, maar te kort vond…Door ze samen te voegen…zijn het alle 3 in mijn ogen mooie combi’s geworden! En de combi gezamelijk word gebruikt als roepnaam (door mijzelf in ieder geval) Beetje jammer dat de school voor het gemak alleen de eerste naam gebruikt!
Mijn zoontje heeft 3 namen: een mooie Friese roepnaam, aangezien zijn achternaam ook Fries is, en verder is hij naar papa en oma (dat kon met die naam) vernoemd.
Nummer twee, die in de maak is, krijgt ook weer een Friese roepnaam. Ik wil nu graag vernoemen naar mijn ouders, maar die hebben echt geen fraaie namen (vinden ze zelf ook hoor…) Onze oplossing vonden we in een site met Friese babynamen. We vonden daar namen die van de “lelijke” Nederlandse namen waren afgeleid, en die als tweede of derde naam heel goed kunnen. Nu nog een mooie combinatie maken. Overigens vind ik persoonlijk dit keer 2 namen genoeg, maar mijn man vindt dat ik nummer twee dan achterstel…
Ik heb nog geen kinderen, maar als ik ze in de toekomst krijg zou ik ze twee of drie namen geven. En alle kinderen ook even veel namen. Ik weet niet of ik mijn kinderen zou vernoemen, maar als ik dat wel zou doen zou ik ze niet persé naar familie vernoemen. Een goede vriendin van mij is namelijk een tijdje terug overleden, dus misschien zou ik mijn dochter wel naar haar vernoemen. Maar ik zou haar dan niet precies dezelfde naam geven.
Mijn zoontje heeft twee voornamen, zijn doopnaam. Op basis van die twee namen hebben we zijn roepnaam gekozen.
Wat ik ook leuk vind is roepnaam – voorna(a)m(en) – achternaam. Ik was vroeger een beetje jaloers op mensen die hun namen konden schrijven als Annie M.G. Schmidt en Peter R. de Vries…
Mijn dochter heeft 3 voornamen + achternaam. Geen vernoemingen overigens maar gewoon 3 mooie, lange bij elkaar passende namen. De reden is dat het klassiek en chic is, mooi klinkt, mooi op allerlei documenten staat/zal staan en je jezelf onderscheidt van de massa.
Zelf heb ik 3 doopnamen en een roepnaam. Ben vernoemd naar een aantal mensen. De namen zijn nou niet bepaald geweldig, vind ikzelf.
Met het behalen van diploma, trouwen en andere momenten werden de doopnamen gebruikt. Verschrikkelijk vond ik dat! Werd er ook wel om uit gelachen (wie is er dan kinderachtig, maar goed)
Heb dus ook altijd geroepen, dat wanneer ik kinderen zou mogen krijgen, ze maar 1 naam krijgen.
Dit ook gedaan.
Ook vind het ik voortrekken, wat ik daardoor dus ook ken, omdat ik vernoemd ben naar een oud-tante, echt niet kunnen! Maar dat gebeurde wel.
Onze pasgeboren dochter (wat lees ik hier vaak ‘mijn…’) heeft twee voornamen. Ze is niet naar familie vernoemd nee, maar…
De eerste (tevens roep-) naam: vanwege een klein meisje die me ineens deed beseffen dat het prachtig zou zijn als ik zelf ooit aan kinderen toe was. En zowaar, vijfentwintig jaar later…
De tweede naam naar de hoofdpersoon van een film; we roepen wel wat eigenwijze koppigheid over ons af daarmee denk ik, maar allez…
En toen kwamen we er achter dat haar voorletters zowaar dezelfde zijn als de beginletters van de twee verse oma’s! Als die zich vernoemd willen voelen mag dat dus alsnog wel… 🙂
Ik hou niet zo van vernoemen. Maar mocht ik ooit een dochter krijgen zal zijn als 2e of 3e naam waarschijnlijk Catharina krijgen. Omdat ik weet dat ik daar mijn moeder héél gelukkig mee kan maken. Als haar enige dochter vind ik dat een heel mooi gebaar!
Ik heb zelf twee namen. En ik ben daar wel tevreden mee. Maar als namenfreak wil ik graag mijn kindjes mooie namen meegeven! (In Catharina zit overigens ook een deel van mijn eigen naam!!)
Onze zoon heeft 3 namen. We wilden graag 2 mensen die belangrijk zijn voor ons, vernoemen.
Ook wel handig, want als hij iets stouts doet, heeft het bij de volledige naam noemen een grote impact ;)!
Ik vind meerdere namen wel leuk, zolang het er geen twintig zijn dan. Maar twee of drie, desnoods 4 kan best leuk zijn! Soms zie je inderdaad echt prachtige combinaties en dan vind ik het wel een meerwaarde. In het geval van doopnamen ben ik het wel met Carla eens, vaak zijn dat nogal ouderwetse namen en hebben ze vaak ook nog eens weinig te maken met de uiteindelijke roepnaam. Het argument ‘dan kan hij/zij altijd nog de tweede/derde naam gebruiken als de eerste niet bevalt’ hebben mijn ouders ook gebruikt, maar hoe vaak zou dit nou voorkomen (ik ben gewoon nieuwsgierig)? Heeft iemand hier dit inderdaad gedaan?
Ik was nooit zo blij met mijn eerste naam en heb mijn tweede naam altijd mooier gevonden, maar eigenlijk nooit gebruikt.
Wel beperken de tweede/derde/vierde namen natuurlijk de mogelijkheden voor je eigen kinderen. Zo vind ik de tweede naam van mijn liefhebbende echtgenoot leuk voor ’n jongetje, maar hij wil daar absoluut niet aan.
En trouwens – ik vind het knap dat mensen het voor elkaar krijgen vier leuke namen uit te kiezen. Ik vond één al moeilijk (die van ons hebben twee namen maar toen was de inspiratie ook wel echt op!).
Onze kinderen hebben allemaal 4 namen en daarbij zit hun roepnaam ook bij
Ik zou wel heel graag weten hoe vaak de meisjes naam Lara-Lynn voor komt of dat onze dochter echt de 1ste is in nederland.
Iemand tips om daarachter tekomen? Ik heb al vanalles geprobeerd!
Net als mijn broertje heb ik drie namen. Bij ons is het voornaam – vernoeming oma/opa moederskant – vernoeming oma/opa vaderskant. Mijn tweede naam is zelfs een extra vernoeming, want ook mijn moeder en overgrootoma hebben die naam. Al gaan mijn moeder en oma met een andere naam door het leven. Hoe dat zat bij mijn overgrootoma weet ik niet, want die is al een groot aantal jaren overleden.
Zelf heb ik nog geen kinderen, maar ik wil ze 3 of 4 namen meegeven. Voor een meisje ben ik zelfs al helemaal klaar :P. Nu nog hopen dat mijn toekomstige vriend/man ze ook mooi vindt. Mijn dochter zou ik dan Aimée Anna Alexia Annette willen noemen. De meeste hebben zeg maar een dubbele betekenis. Allereerst zijn het allemaal prinsessen. Voor iemand als ik die de koninklijke familie een warm hart toedraagt :P. Alleen voor Alexia heb ik (nog) geen dubbele betekenis. Heb bijvoorbeeld (nog) geen vriend die zo heet, al maakt zijn naam mij echt niets uit. Aimée betekent ‘geliefd’. Zoals ik al verteld heb, zit Anna in de familie. En Annette is een vernoeming naar mijn moeder.
Voor een jongetje heb ik nog helemaal geen naam ‘klaarliggen’. Ik vind genoeg namen mooi, maar gek genoeg geen mannelijke leden van het Koninklijk Huis waarvan ik de namen mooi vind. Misschien Samuel of Benjamin, maar voor de rest zit er voor mij weinig moois tussen. In ieder geval niet waar ik mijn kind lastig mee wil vallen.
@ Sandra: ik denk dat je dochter de enige is. Ik ken in ieder geval geen Lara-Lynn.
Ik heb er zelf maar een. Ik had er wel graag twee of drie willen hebben maar mijn ouders zagen het nut van een tweede naam niet in. Mijn moeder wou ons denk ik vooral geen tweede naam omdat ze het zelf moet stellen met de tweede naam Godelieve, die ze afschuwelijk vind. Vriendinnen waren soms vernoemd naar hun grootouders of ouders en dat waren vaak erg mooie combinaties.
Ik zou vier of vijf voornamen willen geven. Een “leuke” roepnaam en verder vernoemingen naar familieleden. Als laatste voornaam misschien de achternaam van mijn vriendin (in dit geval kan dat omdat haar achternaam ook als voornaam in gebruik is).
Of die vernoemingen “mooie namen” zijn vind ik niet zo belangrijk. Het gaat om de personen naar wie je bent vernoemd. Ik vind mijn eigen tweede voornaam (heb er drie) ook niet mooi, maar het is de naam van mijn vader, opa en overgrootvader, en dan is het toch mooi om zo’n naam door te geven? Als ik een zoon krijg, dan krijgt hij ook die naam weer als tweede of derde voornaam.
onze dochters hebben allebei één voornaam Ella en Lise maar zijn wel vernoemd bij hun tweede naam. Ik vind twee voornamen sowieso lastig, het wordt vaak verbasterd of de tweede naam wordt toch nooit gebruikt.
Onze kids hebben ook 4 namen. De eerste naam is de roepnamen, de overige 3 zijn vernoemingen naar opa’s, oma’s en in geval van mijn dochter haar peettante.
Wij horen bij de 30% die zijn kinderen 2 officiële voornamen geven. Eén van de redenen is dat wij een nogal veel voorkomende achternaam hebben en wij zijn van mening dat het later voor de kinderen makkelijker is als ze meerdere initialen hebben…..
Ik heb zelf 3 doopnamen en mijn roepnaam bijna hetzelfde als mijn eerste doopnaam. Ik ben wel vernoemd, maar ben wel echt blij met mijn naam.
Zou zelf mijn kinderen ook 2 of 3 namen geven, gewoon omdat ik het mooi vind