Tot voor kort waren Sjonnie en Anita mensen met permanentjes, dikke gouden kettingen en opgevoerde auto’s of scooters. Met natuurlijk hier en dan wat nuance, maar iedereen wist wat ermee bedoeld werd.
Dat beeld begint te vervagen: de meeste Sjonnies en Anita’s zijn inmiddels tegen de vijftig en dan werkt de omschrijving blijkbaar minder goed. Of kennen we vooral mensen die niet zo ‘Anita’ zijn (Anita Witzier bijvoorbeeld), of misschien zijn we gewoon het cliche moe.
Deze week vond ik Intermediair in een interview met schrijver David van Reybrouck de opvolgers van Sjonnie en Anita: Kevin en Kelly.
Volgens hem vormt niet de tegenstelling links-rechts de belangrijkste kloof in de samenleving, maar die tussen hoog- en laagopgeleiden. (…) Van muziek- en kledingvoorkeur tot vakantiebestemming en de naamkeuze voor hun kinderen (Kevin, Kelly, Wesley versus Charlotte, Peter Paul en Diederik).
De meeste mensen die Kevin en Kelly heten, zijn in de jaren tachtig geboren en nu dus twintig tot dertig jaar oud. Ik vind ‘m goed gevonden!
Dat geldt overigens niet echt voor zijn voorbeelden van doorsnee namen voor hoger opgeleiden. Charlotte nog wel, maar Peter Paul is een ouderwetse vernoemingsnaam die niet veel (meer) voorkomt en Diederik is nooit populair geweest.
Disclaimer: Ja, je kunt naar de universiteit als je Kelly heet, hockey spelen met Kevin als naam en gruwelijk mislukken als je Isabelle of Coen heet. Je bent je naam niet. Zonder hokjes echter geen Voornamelijk.nl.
Wat een grappig artikel! Ik associeer Kevin en Kelly niet echt daarmee, maar misschien komt dat omdat ik van een latere generatie ben;) Wesley vind ik wel zo’n typische naam, net als namen als Stacey en Shirley.
.-= Romy schreef op eigen site Incredible =-.
Haha, dat hokje gaat voor mij inderdaad niet op. Want ik ken een Kevin, die totaal niet aan die omschrijving voldoet. Maar ja, er zijn ook zoveel kinderen met die naam!